środa, 7 marca 2018

Z pamiętnika Diany...

marzec
Słyszę tykanie zegara.
Tik tak, tik tak...
Gdzie jesteś?

Siedzę w sali przepełnionej ludźmi. Rozglądam się dookoła. Nie ma Ciebie. Już powinnam się przyzwyczaić, ale nie potrafię. Nie potrafię przestać o Tobie myśleć. O nas...

Obok mnie siedzą szeroko uśmiechnięte koleżanki z kwiatami w swoich dłoniach. 
One zasłużyły, ja nie. Zagryzam zęby na wardze, by powstrzymać łzy. 
Czuje się jakbym była nikim. Nikim ważnym. Osobą, o której nie należy pamiętać.

Czy kiedykolwiek miałam dla Ciebie jakieś znaczenie? Czy to było kolejnym kłamstwem?

Swoją uwagę kieruję na zegar. Pozwala mi się skupić. Mój wzrok przesuwa się po tarczy za wskazówką. Tik tak, tik tak... Nagle słyszę pukanie do drzwi. Spoglądam niżej i zamieram. 
To Ty we własnej osobie. Przecieram oczy, by mieć pewność, że to nie sen. To naprawdę Ty! 
Stoisz w drzwiach z bukietem czerwonych róż. Pamiętałeś, że je uwielbiam...

Nasze spojrzenia się krzyżują. Wyczuwam napiętą atmosferę między nami. 
Minęło tyle czasu. Tyle ciszy. Marzyłam, by Cię zobaczyć choć przez chwilę. I oto jesteś. 
Lekko uśmiecham się do Ciebie. Odpowiadasz tym samym. I zaczynasz iść w moim kierunku. Moje serce zamiera z każdym Twoim krokiem...

Powoli wstaję z miejsca, by wpaść w Twoje ramiona...ale niespodziewanie zmieniasz kierunek. Stajesz naprzeciwko blondynki i to jej wręczasz kwiaty. Ona przytula Cię z całej siły i dziękuje...

A ja? Wpatruje się. Nie zasłużyłam. Ona jest lepsza. Jest godna Ciebie, ja nie. 
Dlaczego wciąż miałam nadzieję?

Nie wytrzymuję i wybiegam. Łzy lecą mi po policzkach. Nie chce nic czuć... Nie chce...
W głowie słyszę słowa piosenki "Two Ghosts". To o nas, prawda? 

"Nie jesteśmy tacy jak kiedyś.
Nie jesteśmy tacy jak kiedyś.
Jesteśmy dwoma duchami 
Stojącymi na miejscu mnie i ciebie.
Próbując przypomnieć sobie, jak to jest czuć bicie serca"


Zapłakana
Diana


"Two Ghosts" - Harry Styles